ΥΓΡΟ ΚΑΘΗΚΟΝ

                                                                   Otar Imerlishvili

Έβγαλε το εσώρουχο χωρίς να κουνηθεί, σήκωσε τη νυχτικιά μέχρι τον αφαλό, άνοιξε τα πόδια και περίμενε.

Νευρικά κοιμόταν και στριφογύριζε εκείνος στον ύπνο του. Κάπου κάπου παραμιλούσε κι όλας δυνατά.

Του πήρε το χέρι και το απίθωσε με προσοχή ανάμεσα στα σκέλια της. Κάτι μουρμούρισε ερεθισμένος μέσα στον ύπνο χωρίς ν' ανοίξει τα μάτια, γύρισε πλευρό και την καβάλησε. Αφού τέλειωσε βογκώντας τη δουλειά του, ξαλάφρωσε και κύλισε ανάσκελα. Αμέσως αποκοιμήθηκε ροχαλίζοντας.

Εκείνη, χωρίς ν' ανάψει φως και χωρίς να κάνει θόρυβο πήρε την κανάτα με το νερό κι ένα καθαρό πατσαβούρι που 'χε κρυμμένο στο στρώμα, το 'βρεξε καλά και του καθάρισε ήσυχα και μαλακά τον ανδρισμό που' χε επιτέλους ημερέψει και ζαρώσει.

Έπειτα, γύρισε το πανί απ' την ανάποδη, το ξανάβρεξε και καθαρίστηκε κι κείνη. Φόρεσε καθαρό εσώρουχο, κατέβασε τη νυχτικιά της, χαμογέλασε ευχαριστημένη στο μισοσκόταδο και χασμουρήθηκε νυσταγμένη.

Έκανε κι απόψε το καθήκον της. Είναι πολύ σημαντικό να ξεκουράζεται τη νύχτα ο άντρας, διαφορετικά την άλλη μέρα θα 'ναι μες στην μουρμούρα κι εκείνη καθόλου δεν άντεχε τη μουρμούρα και τη γρουσουζιά. Ήταν έξυπνη, διατηρούσε ένα καλό γάμο χωρίς γκρίνιες και φωνές. Προλάμβανε τις επιθυμίες του, τον αγαπούσε και τον σεβόταν τον άντρα της.

Και αυτός όμως φρόντιζε την ίδια και το σπιτικό τους και με το παραπάνω.

Από την πρώτη νύχτα του γάμου της είχε εφαρμόσει τη συμβουλή της γιαγιάς της: ο άντρας πρέπει να σε ξέρει από τη μέση και κάτω.

Σήμερα που είναι κι εκείνη γιαγιά τα ίδια λέει στην εγγονή της τη φεμινίστρια μα δεν την καταλαβαίνει και την μαλώνει πως ξόδεψε άδικα τη ζωή της.

Πού να την καταλάβει αφού μιλάνε άλλη γλώσσα οι άνθρωποι σήμερα.

Πώς να διανοηθεί το νέο κορίτσι πως έτσι έκαναν τα κουμάντα τους τότε οι γυναίκες. Άλλοι καιροί, θα μου πεις. Άλλες συνήθειες τότε. Παλιακές και ξεπερασμένες.

Μαρία Φουσταλιεράκη 2-10-2018