ΕΜΑΘΕ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ

                                                    Walking with a book by Odessa Sawyer

Ούτε σε προλήψεις πίστευε ούτε σε κακοτυχίες. Δεχόταν τη ζωή όπως ερχόταν, ήταν ολιγαρκής και διακριτική. Από τα γεννοφάσκια έμαθε να περνάει απαρατήρητη. Δεν της άρεσε να ξεχωρίζει μέσα στον κόσμο.

Στα διαλείμματα διάβαζε στην τουαλέτα όταν έκανε παγωνιές ή καθόταν στη σκιά ενός δέντρου στην αυλή όταν έκανε λιακάδες.

Η δασκάλα την έβαζε συχνά τιμωρία γιατί κατά τη γνώμη της ήταν αδιάφορη για τα μαθήματα και τους κανόνες του σχολείου.

Το επόμενο καλοκαίρι μετακόμισαν και άλλαξε γειτονιά.

Στο γυμνάσιο τα μαθήματα ήταν πιο ενδιαφέροντα. Από τον πρώτο μήνα ξεχώρισε στο μάθημα της Λογοτεχνίας. Γνώριζε ήδη πολλούς συγγραφείς, ρεύματα και ποιητές. Οι εκθέσεις της ξεχώριζαν για τις ανησυχίες και τη λυρικότητά τους.

Στα υπόλοιπα μαθήματα τα πήγαινε απλά καλά. Δεν την πολυενδιέφεραν.

Δεν είχε φίλες, δεν έμπαινε σε παρέες, δεν αγαπούσε τον αθλητισμό, κάπνιζε, έγραφε μουσική και έπινε κρυφά αλκοόλ.

Όλο τον υπόλοιπο καιρό διάβαζε ή έγραφε τις σκέψεις της. Γέμιζε με λέξεις όλα τα τετράδιά της.

Στο δωμάτιό της μέσα στη ντουλάπα και κάτω από το κρεβάτι είχε κούτες γεμάτες με γραμμένα και μουτζουρωμένα τετράδια.

Στην οικογένειά της απαγόρευε να μπαίνουν μέσα ακάλεστοι και κλείδωνε την πόρτα όταν ήταν μέσα αλλά και όταν έλειπε.

Ούτε σε προλήψεις πίστευε ούτε σε κακοτυχίες. Πίστευε μονάχα στα δύο πράγματα που αγαπούσε πιο πολύ: στη μοναξιά και στο σκοτάδι.

Τα βράδια έμπαζε κρυφά απ' το παράθυρο το αδέσποτο γατόνι που την έπαιρνε νιαουρίζοντας στο κατόπι μόλις την έβλεπε στη γωνία.

Μια Παρασκευή που δεν ξυπνούσε να πάει στο σχολείο βρήκαν τη μαύρη γάτα να γουργουρίζει ξαπλωμένη στην αγκαλιά της. Ήταν η πρώτη της απόπειρα. Πρόλαβαν και της έκαναν πλύση στομάχου στο νοσοκομείο.

Μαρία Φουσταλιεράκη 5-10-2018