ΣΥΖΥΓΟΣ Ή ΓΙΟΣ

                                                              Daria Petrilli

Δεν μπορούσα να καταλάβω αν είναι ο σύζυγος ή ο γιος.

Οι άνθρωποι μετά από χρόνια δείχνουν απροσδιόριστης ηλικίας. Εκείνη ήταν μαυροφορούσα, ξερακιανή και τσαούσα στην έκφραση, με σκληρό μέτωπο. Περπατούσε με τη βοήθεια του μπαστουνιού της, έτρεχε για την ακρίβεια (όσο ήταν βέβαια δυνατόν), δεν περπατούσε.

Το μεταλλικό βοήθημα έμοιαζε αξεσουάρ στα ρυτιδιασμένα μα απτόητα χέρια της. Το κρατούσε σφιχτά μαζί με την τσάντα της και τη μικρή ατζέντα αυτή που γράφουμε τα τηλέφωνα. Την ατζέντα δεν την άφηνε στιγμή από τα χέρια της.

Συνεχώς την κοιτούσε, την ξεφύλλιζε, τη γυρνούσε μπρος πίσω, ούτε και η ίδια ήξερε αν έψαχνε κάτι ή αν η ένδειξη του κατειλημμένου τηλεφώνου που καλούσε επίμονα με το άλλο της χέρι την εξόργιζε.

Ο άντρας που τη συνόδευε (ο σύζυγος ή ο γιος, απροσδιόριστη μου ήταν ακόμα η σχέση τους) ήταν καθιστός απέναντί της, εντελώς ατάραχος και ήρεμος.

Δεν μιλούσε πολύ πάρα μόνο άνοιγε το στόμα του και της απαντούσε μονολεκτικά κι ανέκφραστα σε ό,τι τον ρωτούσε κάθε λίγο και λιγάκι:

Ναι (αυτός ο ήχος σημαίνει κατειλημμένο τηλέφωνο).

Δεν ξέρω (τι ώρα θα έρθει ο γιατρός).

Ξέρω (πως το ραντεβού σου είναι στις 9.30)

Δεν γνώριζα το παραμικρό για τον ατάραχο άγνωστο που καθόταν ήρεμος σαν βούδας δίπλα στη μαυροφορεμένη και ξερακιανή γυναίκα που συνεχώς ξεφυσούσε, που συνεχώς δεν βολευόταν στο κάθισμά της, που συνεχώς σηκωνόταν και που συνεχώς περπατούσε (με το μπαστούνι της) σ' όλη την αίθουσα αναμονής του Νοσοκομείου.

Όταν ήρθε η σειρά μου να με δει ο γιατρός, πριν μπω, κοντοστάθηκα και τους κοίταξα. Κατέληξα πως ήταν γιος της ο άνδρας-βούδας. Είχε αυτή την παραίτηση στο βλέμμα που έχουν οι ηλικιωμένοι γιοι που έχουν ηλικιωμένες και πολύ τσαούσες μανάδες.

Μαρία Φουσταλιεράκη 24-8-2018