ΑΝΟΗΤΕΣ ΚΟΛΑΚΕΙΕΣ

Μην απορείτε που δεν καταπίνω ξένα λόγια, κολακείες ανόητων

και ευχολόγια ονειροπαρμένων.

Τ' ακούω με ευγένεια και φεύγω.

Μόλις στρίβω στη γωνία τα φτύνω.

Κι ας μην είναι ευγενικό θέαμα αυτό για μια κυρία.

Οι τρόποι καλής συμπεριφοράς προστάζουν χαμόγελα προσποιητά

και πρόστυχη ευγνωμοσύνη.

Σιχαίνομαι κάθε τι πρόστυχο που είναι ψεύτικο και φτιαχτό.

Η αυθεντική προστυχιά θέλει στομάχι, άντερα και περιφρόνηση.

Αυτή τη λατρεύω.

Της βγάζω το καπέλο κι ας μη φορώ.

Είναι αδερφή της καύλας και ξαδέρφη της ηδονής.

Μην κρίνετε τις λέξεις αυστηρά.

Κρίση ηθική ποτέ δεν προκαλούν.

Κάθε μία έχει τη δική της υπόσταση

Και τη δική της μοναδική γεύση.

Εγώ προτιμώ τις πικάντικες και τις αλμυρές.

Στις ξινές έχω αναπτύξει αλλεργία με τα χρόνια.

Γι' αυτό μην απορείτε που δεν τις καταπίνω.

Προσέχω πολύ τι βάζω μέσα μου.

Μαρία Φουσταλιεράκη 20-2-2017