Είχε βάλει παράπονο στη
φωνή και μια πινελιά πίκρας στα μάτια την ώρα που μου 'λεγε πως δεν υπάρχουν
εκεί έξω καλές γυναίκες και άξιες. Όσο χρειαζόταν εκείνος για να τις
εμπιστευτεί.
Κανένα παράπονο δεν είχε
απ' το ωραίο φύλο.
Μοιραία θηλυκά γνώριζε
συχνά τις νύχτες που κυκλοφορούσε μόνος.
Μα κάθε φορά που
συστήνονταν και το δεξί χέρι άπλωνε της χειραψίας, με τ' αριστερό την καρδιά
του έκρυβε βαθιά στην τσέπη του παντελονιού.
Όταν τα ποτά χαλάρωναν τις
άμυνες και νεογέννητα χαμόγελα κύκλωναν ερωτικά τις πρώτες κουβέντες, που
συνήθως είναι τυπικές και ανιαρές,
το ένα χέρι έβαζε στη
μπροστινή τσέπη για να βεβαιωθεί πως η καρδιά του ήταν ακόμα ασφαλής και με τ'
άλλο, την κωλοτσέπη έπιανε για να βεβαιωθεί πως δεν είχε ξεχάσει ν' αγοράσει
για τη σάρκα του προφυλακτικά.
Μαρία Φουσταλιεράκη
22-2-2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας...