ΜΕΓΑΛΗ Η ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Οι θαυμαστές του ωραίου φύλου όσο πλησιάζει η μέρα του Βαλεντίνου, (μεγάλη η χάρη του!), ανταγωνίζονται με πρωτοτυπία κι ευφάνταστα ταξίματα για να εντυπωσιάσουν τα θηλυκά κάθε ηλικίας.

Κάποιοι το έχουν τερματίσει προ πολλού. Τον ουρανό με τ' άστρα όλο το χρόνο συνηθίζουν να χαρίζουν. Ανέξοδα, απλόχερα και πάντα γενναιόδωρα.

Αν ρωτήσετε μια γυναίκα σαν εμένα, που έχει ζήσει ντουζίνες μέρες ερωτευμένων ως τώρα λόγω ηλικίας, τι δώρο θα ήθελα εκείνη τη μέρα, νομίζω πως υποψιάζεστε πως δε θα πάρετε εύκολη απάντηση.

Μήτε αρκουδάκια ζελέ εγώ ορέγομαι, μήτε άλικα άνθη του αγρού.

Μήτε ταξίδι αναψυχής σ' απομονωμένα βουνά και όρη, εγώ-εσύ και τα γυμνά κορμιά μας.

Μήτε πολυτέλειας κρυστάλλινα ποτήρια που θα τα γεμίζουν με σαμπάνια βαλέδες αλλοτινής εποχής και μεις θα τα τσουγκρίζουμε εις υγείαν, πάντα υπό τον ήχο των βιολιών.

Μήτε καν βάζα γεμάτα με τ' ακριβότερα λουλούδια δε θέλω, άρτια αφιχθέντα απ' το εξωτερικό. Με την πρωινή πτήση βεβαίως, να μην προλάβουν να μαραθούν.

Δε θέλω ποιήματα, λόγια, λέξεις, δίφθογγους, ρήματα και ουσιαστικά εκείνη τη μέρα.

Εγώ για δώρο εσένα θέλω και την αγκαλιά σου. Χωρίς φτιασίδια, χωρίς φόβους και ψευτιές ανάμεσά μας. Εμένα και σένα μόνο. Γυμνούς από πεποιθήσεις, εικασίες, στερεότυπα και διδαχές.

Και αν δε μπορείς ή αν δεν τολμάς, τη φυσική σου παρουσία να μου χαρίσεις, στείλε μου ένα δώρο που θα μου είναι τουλάχιστον χρήσιμο.

Η ηλεκτρική σκούπα χάλασε προχθές.

Μαρία Φουσταλιεράκη 9-2-2017