ΑΠΟΨΕ ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΜΕΣΑ

Απόψε θα μείνω μέσα. Δε θέλω να βγω έξω παρόλο που έχει υπέροχη βραδιά και είχα δελεαστικές προτάσεις από αγαπημένους.

Απόψε θέλω να μείνω μέσα. Μόνη μου. Παρέα με νότες μουσικής, ένα ποτήρι κόκκινο κρασί κι ένα τετράδιο.

Έχω ανάγκη να βάλω σε μια τάξη τις σκέψεις μου. Οι ρυθμοί της ζωής έχουν γίνει τόσο γρήγοροι που δεν προλαβαίνω να χωνέψω αυτά που μου συμβαίνουν. Ειδικά τα όμορφα του τελευταίου καιρού.

Απόψε θα μείνω μέσα. Θα κάνω ανασυγκρότηση συναισθημάτων και προθέσεων ζωής.

Με το τετράδιο στο ένα χέρι και το ποτήρι στο άλλο, ξεκινώ τη βραδιά μου. Μ’ αρέσει να μένω μόνη με τον εαυτό μου που και που. Μου κάνει καλό.

Ξεκινάω και γράφω πως νιώθω. Τα μοιράζομαι όλα με το χαρτί. Τα καταθέτω όλα στο μαύρο μελάνι. Δεν κρύβω τίποτα. Είναι ανώφελο να παίζω κρυφτό με τον εαυτό μου, έχω πάψει εδώ και χρόνια να το κάνω.

Το μυαλό μου ταξιδεύει ερήμην μου. Πάει σ’ ένα άνδρα. Μου έχει κεντρίσει πραγματικά το ενδιαφέρον.

Δε βιάζομαι να προχωρήσω. Πίνω μια γουλιά, κλείνω τα μάτια και τον φαντάζομαι. Χαμογελάω. Καλό σημάδι είναι αυτό. Άρα μ’ αρέσει πραγματικά. Δεν κολακεύτηκα μόνο.

Συμμαζεύω τα μυαλά μου και συνεχίζω. Μεταφέρω τα σχέδια για τη ζωή μου, απ’ τη σκέψη στο τετράδιο.

Γράφω και γράφω ασταμάτητα. Καταγράφω με ακρίβεια και τακτικά όλα τα όνειρα που βρίσκονται στη μέση. Όπως έκανε ο μπακάλης παλιά με τα βερεσέδια.

Δεν είναι πολλά τα δικά μου. Ευτυχώς. Λίγα τα απωθημένα που έμειναν ανεκπλήρωτα. Εφικτά μοιάζουν όμως για να εκπληρωθούν. Ευτυχώς. Δεν κινδυνεύω να γίνω μπαταχτσής στην ίδια μου τη ζωή. Γελάω. Που τη θυμήθηκα αυτή τη λέξη! Όσο μεγαλώνω, στο λεξιλόγιό μου προσθέτω λέξεις που διάβαζα και άκουγα μικρή.

Μεγαλώνω επικίνδυνα. Δε φοβάμαι λέξεις που παλιά έτρεμα να βάλω στο στόμα μου. Μιλάω και γράφω ελεύθερα πια. Δε με νοιάζουν οι συνέπειες. Δε με νοιάζει η γνώμη των άλλων. Μεγάλωσα. Έχω προπληρώσει το τίμημα. Η ταυτότητά μου το επιβεβαιώνει περίτρανα. Είμαι γεννημένη τον προηγούμενο αιώνα.

Χαμογελάνε οι ρυτίδες μου στο άκουσμα της ηλικίας και το χέρι μου σχεδιάζει ασυναίσθητα καρδιές στο τετράδιο. Μου φαίνεται δε θα μεγαλώσω ποτέ. Δεν το θέλω κατά βάθος.

Απόψε δε θα βγω. Θα μείνω μέσα. Θα βάλω και δεύτερο ποτήρι κρασί και θα το πιω στην υγειά μου. Το αξίζω. Για όσα κατάφερα με όλες τις συνθήκες αντίξοες. Για όσα θα καταφέρω και αύριο.

Ανασυγκρότηση σκέψεων και συναισθημάτων κάνω απόψε. Σε μουτζουρωμένο με καρδιές και σχέδια τετράδιο που θα το φυλάξω κάτω απ’ το μαξιλάρι μου. Όπως φύλαγα κάποτε τα λευκώματα της νιότης μου.

Χαμογελάω. Καλά τα κατάφερες, λέω στον εαυτό μου. Μπράβο. Ανάβω κι άλλο τσιγάρο. Ρουφάω απολαυστικά τον καπνό και κάνω δαχτυλίδια πάνω απ’ το κεφάλι μου.

Απολαμβάνω την ησυχία του σπιτιού και της ψυχής μου.

Απόψε δε θέλω να βγω έξω. Θέλω να μείνω μέσα.

Μαρία Φουσταλιεράκη 11-2-2017