Μια ανθοδέσμη με τριαντάφυλλα
ξεχώριζε στον κάδο
πάνω απ' τα σκουπίδια,
Ήταν ανοιχτός
και το κόκκινο
κέντριζε την άκρη του ματιού.
Τυλιγμένα ήταν με κατάλευκη κορδέλα
και χθεσινά αποφάγια της γειτονιάς.
Οι πρωινές ακτίνες φώτιζαν θλιμμένα
τα νεκροζώντανα μπουμπούκια
μετατρέποντας τον κάδο σε έργο τέχνης.
Είχε και υπολείμματα από ένα γράμμα,
σκισμένο σε χίλια κομμάτια.
Ο αέρας είχε σκορπίσει στο δρόμο
τις νεκρές λέξεις.
Προσπέρασα σκεπτόμενη
πως είναι τραγωδία
ο έρωτας
που δεν είναι αμοιβαίος.
Μαρία Φουσταλιεράκη 15-2-2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας...