Τράβηξα
τις κουρτίνες να μπει το τελευταίο φως της μέρας.
Είναι
η αγαπημένη μου ώρα τώρα.
Να
βλέπω τ' απόβραδο να 'ρχεται με υπομονή από μακριά.
Στον
ουρανό βλέπω ένα μοναχικό σύννεφο.
Οι
ακτίνες του ήλιου το' χουν βάψει γαλάζιο και ροζ.
Είναι
υπέροχο.
Δε
χορταίνω να το κοιτάζω.
Δε
βαστά η καρδιά μου να σκέφτομαι πως είναι μόνο του και ορφανό.
Ξέρω
πως σε λίγη ώρα θα χαθεί απ' το οπτικό μου πεδίο
Το
υιοθέτησα λοιπόν.
Του 'δωσα όνομα.
Θηλυκό
μου μοιάζει, θα το λέω Χρυσαφένια .
Ξέρω
πως δεν είναι το μοναδικό σύννεφο στον ουρανό.
Όμως
αυτή τη στιγμή, για μένα είναι μοναδικό.
Γιατί
το βάφτισα με όλη μου την καρδιά.
Μαρία
Φουσταλιεράκη 13-2-2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας...