Έψαχνε
εποχή για να φυτρώσει ρίζες και να γεννήσει τον απαγορευμένο καρπό.
Ο
κορμός του αθάνατου δένδρου που θα φύτρωνε, θα είχε σύμβολα από φρέσκο αίμα.
Τα
μόνα ικανά να ξεπλύνουν μεμιάς όλες τις παλιές αμαρτίες.
Στο
σκοτάδι, έρωτες με τη γεύση της χαρμολύπης ακόμα νωπή στα σώμα, θα διηγούνταν
στα αθώα νήπια ιστορίες που ισορρόπησαν στο αλφάδι της ψυχής του παράνομου
καρπού.
Όταν
και η τελευταία ιστορία τελείωσε, η θλιμμένη άνοιξη ζωντάνεψε και άρχισε να
γελά υστερικά.
Το
προκλητικό καλοκαίρι θύμωσε που δεν πρόλαβε να δροσίσει όλα τα καυτά κορμιά.
Το
φθινόπωρο θάμπωσε από τις υποσχέσεις των ερωτευμένων που πρόλαβαν να ποτιστούν
με μέλι,
και
ο χειμώνας θόλωσε από τις αναμνήσεις και αναμετρήθηκε επιτέλους με το φόβο που
είχε για τους εξωτικούς προορισμούς.
Εκείνη,
ακόμα έψαχνε εποχή για να φυτρώσει ρίζες και να γεννήσει τον απαγορευμένο
καρπό.
Αμφιβολίες
γεννήθηκαν ξανά και δισταγμοί, πάλι δεν κατάφερε ιδανική εποχή να επιλέξει.
Μαρία
Φουσταλιεράκη 8-2-2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας τη γνώμη σας...