Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2017

ΗΡΘΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ


Με ρώτησες τι σκέφτομαι και χάιδεψες τη ρυτίδα στο μέτωπό μου. Καθόταν εκεί και κορόιδευε το απλανές βλέμμα μου.

Θα σου απαντήσω τώρα που είμαι ακόμα απ’ τον έρωτά σου νηφάλια, καθώς μόνο μερικά φιλιά γεύτηκα ως τώρα. Αλλά μ’ άρεσαν πολύ. Για χάρη των φιλιών μας, που φοβάμαι πως εύκολα θα τα συνηθίσω, θα σου απαντήσω. Συνηθίζω εύκολα εγώ. Και θα τ' αναζητώ άμα τα χάσω ξαφνικά, να το θυμάσαι.

Γενικά συνηθίζω με ευκολία στα όμορφα που συμβαίνουν στη ζωή μου. Μ’ αρέσουν και μετά τα περιμένω κάθε μέρα. Εσύ θα θες κάθε μέρα να με φιλάς; Ναι; Εντάξει, σε πιστεύω. Όχι, δε λέω πως μου λες ψέματα. Άλλο σε ρωτάω. Θέλω να μάθω αν θα με φιλάς ακόμα και όταν δε θα' μαι ευδιάθετη, χαρούμενη και γλυκιά. Θα εξακολουθείς να με φιλάς κι όταν θα' μαι εκνευριστική και μουτρωμένη; Αλήθεια; Όμορφη με φαντάζεσαι ακόμα κι όταν θα μουτρώνω σα μικρό κοριτσάκι;

Πρώτη φορά μου το λένε αυτό. Αχ όταν είμαστε μαζί νιώθω πολύ ήρεμη, το ξέρεις; Έχει περάσει πολύς καιρός και κόντευα να ξεχάσω αυτό το συναίσθημα της ηρεμίας και της αγαλλίασης. Θυμάσαι που ήρθες να με συναντήσεις ένα απόγευμα ενώ είχαμε βρεθεί και το πρωί; Ήσουν πολύ κουρασμένος και το ήξερα. Είχες δύσκολη μέρα. Όμως ήρθες. Αυτό θέλω από σένα. Να έρχεσαι. Να είσαι εδώ για μένα. Αλήθεια λες πως θα το κάνεις; Ναι; Ήρθες για να μείνεις λοιπόν. Χαίρομαι. Είναι ένας λόγος που με κάνει να χαμογελάω. Άμα με βλέπεις χαμογελαστή να ξέρεις πως όλα είναι καλά. Και πως έχεις συμβάλλει και συ στα χαμόγελά μου. Ξέρω. Είναι νωρίς για να σου αποδίδω τόση ευθύνη και τόσα εύσημα. Πάντα όμως θα ‘ναι νωρίς για μας. Σκέψου το.

Μόλις αρχίσαμε. Και αρχίσαμε αναπάντεχα. Όμορφα αναπάντεχα. Από σένα θέλω μόνο να ‘ρχεσαι. Κάθε μέρα. Ειδικά όταν θα βρέχει. Τότε θα σε χρειάζομαι κοντά μου λίγο περισσότερο, υποσχέσου μου να το θυμάσαι. Ναι, αλλά καλοκαίριασε πια και δε βρέχει συχνά; Δεν πειράζει. Στον κόσμο πάντα κάπου βρέχει. Επίσης ξέρω πως οι ανθρώπινες σχέσεις χτίζονται καθημερινά. Δε ζητώ εγγυήσεις, ούτε βεβαιώσεις. Τις προθέσεις σου μόνο θέλω να ξέρω. Γι’ αυτές αναρωτιέμαι και με βλέπεις κάποτε σκεπτική. Θέλω να ξέρω αν ήρθες για να μείνεις ή απλά να ξαποστάσεις και να  καπνίσεις ένα τσιγάρο παρέα μου.


Μαρία Φουσταλιεράκη 28-7-2016

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μας τη γνώμη σας...