Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2017

Η ΧΟΡΕΥΤΡΙΑ


Γλυπτό: Gilbert Legrand

Κάποτε ζούσε μια διάσημη χορεύτρια που μάγευε άνδρες και γυναίκες με το χορό της. Είχε φτάσει, όπως έλεγε η ίδια, στο απόγειο της δόξας στην καριέρα της και είχε αποφασίσει ν’ αποσυρθεί.

Ήθελε να δώσει μια τελευταία παράσταση. Θα χόρευε το δυσκολότερο χορό που είχε χορέψει ποτέ.  Μ’ αυτό τον τρόπο θα έδειχνε την ευγνωμοσύνη της στο κοινό της που τη λάτρευε.

Μία παράσταση μονάχα θα έδινε και μετά θ’ αποσυρόταν για πάντα απ’ τον καλλιτεχνικό χώρο, αλλά και από την κοσμική ζωή, είχε δηλώσει.

Είχε επιλέξει με σοφία ν’ αποσυρθεί πριν αγγίξει το ταλέντο η φθορά του χρόνου. Ήθελε να τη θυμούνται σαν πίνακα ζωγραφικής. Νέα, δροσερή, λυγερή και όμορφη.

Η παράσταση προετοιμαζόταν για μήνες. Από στόμα σε στόμα μαθεύτηκε παντού.

Εκείνη, διάλεξε τη μεγαλύτερη θεατρική σκηνή της πόλης. Δεν κατάφερε κανένας να τη γεμίσει. Είχε φιλοξενήσει τα διασημότερα μπαλέτα της εποχής και τα μακροβιότερα στην ιστορία έργα του.

Τα εισιτήρια είχαν προπωληθεί βδομάδες πριν την παράσταση. Γεμάτες λίστες αναμονής υπήρχαν για ακυρώσεις της τελευταίας στιγμής.

Η πρωταγωνίστρια εκείνο τον καιρό δεν έκανε δημόσιες εμφανίσεις πουθενά και κανένας δεν την είχε δει. Το επιτελείο της τηρούσε σιγή ιχθύος. Δε διέρρευσε η παραμικρή πληροφορία για την παράσταση δημιουργώντας πρόσθετο μυστήριο στην ξαφνική της απόφαση .

Η βραδιά της πρεμιέρας έφτασε εν τέλει.

Ο κόσμος έφτασε από νωρίς στο θέατρο και κάθισε περιμένοντας με αγωνία την έναρξη της παράστασης.

Καμιά ακύρωση δεν υπήρξε της τελευταίας στιγμής. Πλήθος απογοητευμένων θαυμαστών περίμεναν στα σκαλιά, μα δεν έπαιρναν την απόφαση να φύγουν.
Θα έμεναν να δουν το είδωλό τους έστω κι από μακριά, σ’ αυτό το κύκνειο άσμα της καριέρας του.

Το τρίτο κουδούνι ήχησε διακόπτοντας κάθε συζήτησε. Νεκρική σιγή επικράτησε στην πλατεία, στα θεωρεία, παντού.

Η σκηνή άνοιξε. Ο κεντρικός προβολέας φώτισε ένα ανάκλιντρο. Στο βάθος της σκηνής. Εκεί βρισκόταν ξαπλωμένη η χορεύτρια.

Ξεκίνησε να μιλά. Ευχαρίστησε τον κόσμο για την αγάπη του και εξήγησε με λίγα λόγια τους λόγους που την οδήγησαν στην απόφασή της ν’ αποσυρθεί τώρα. Στο απόγειο της δόξας.

Η αποφασιστικότητα και η συγκίνηση που παλλόταν στη φωνή της δεν άφησε περιθώρια δυσανασχέτησης στο κοινό.

Την ίδια δεν τη διέκριναν καθαρά. Το περίγραμμα του κορμιού της φαινόταν αμυδρά στο ημίφως. Συμβουλή του σκηνοθέτη για χάρη της τραγικότητας λόγω της αποχώρησης.

Όταν σταμάτησε να μιλά, σηκώθηκε νωχελικά απ’ το ανάκλιντρο και ακροπατώντας στα δάχτυλα, γιατί έτσι περπατούσε και στην καθημερινή ζωή, διέσχισε τη σκηνή και στάθηκε ακριβώς στο κέντρο της.

Ένας προβολέας φώτισε προκαλώντας χαμηλόφωνο θαυμασμό.

Η πρωταγωνίστρια ήταν ντυμένη με μεγάλα διάφανα πέπλα. Απ’ το κεφάλι ίσαμε το πάτωμα ήταν καλυμμένη με τα πέπλα της.  

Με κάθε κίνηση του κορμιού της τα πέπλα ανέμιζαν χαϊδεύοντάς το απαλά.

Άρχισε πάλι να μιλά. Όταν ήμουν κοριτσάκι, είπε στον κόσμο, πρώτα έμαθα να χορεύω και μετά ξεκίνησα να μιλάω.
Πρώτα έμαθα να περπατώ στις μύτες των ποδιών μου και μετά άρχισα να τρέχω.

Από τότε ζω για να χορεύω και κάθε μέρα χορεύω για να ζω.

Στην καριέρας μου έχω ερμηνεύσει όλους τους ρόλους που ονειρεύτηκα, που ζήλεψα, που πόθησα.

Για την τελευταία μου παράσταση προετοιμαζόμουν όλη μου τη ζωή, επειδή ο χορός είναι Ζωή.

Για φινάλε της καριέρας μου ετοίμασα μια χορογραφία που μιλά για την ουσία της ύπαρξης. Για τη δημιουργία της ζωής και την επινόηση του χορού.

Με το κορμί μου απόψε, θα σας διηγηθώ το μύθο της δημιουργίας του ανθρώπου.

Πάνω μου φοράω δώδεκα πέπλα. Ένα πέπλο για κάθε στάδιο δημιουργίας και εξέλιξης του ανθρώπου-χορού. Τα ονόματά τους είναι τα εξής:

Το Σύμπαν
Το Όλον
H Αφύπνιση
Το Εγώ
H Γέννηση
H Χορογραφία
O Έρωτας
Το Ταξίδι
Ο Πόνος
Η Ωριμότητα
Η Φθορά
Ο Θάνατος

Σε λίγο μπροστά σας θα σταθώ ολόγυμνη. Όπως ακριβώς ξεκινά η Ζωή.

Συνεχίζεται…..

Μαρία Φουσταλιεράκη 23-1-2017






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μας τη γνώμη σας...