Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017

ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ


Κουράστηκα να μου λένε πως πρέπει να μάθω να περιμένω,
να περιμένω, δεν αντιλέγω, μα μονάχα όταν αξίζει.

Τη σειρά μου στο ταμείο για να πληρώσω χθεσινές ζημιές.

Στη στάση να διαλέξω λεωφορείο για μακρινούς προορισμούς.

Σε διάβαση, να διασχίσω ασφαλής τη ζωή όταν φοβάμαι.

Τις οδύνες μέχρι να γεννήσω το παιδί που ήμουν κάποτε εγώ.

Τις ώρες μέχρι να μ' αγκαλιάσει ο Έρωτας και να ξεχάσω όλες τις ανόητες ερωτοτροπίες.

Να μεγαλώσω πριν μιλήσω για ψυχικές φθορές που προκάλεσα πάνω στον πανικό.

Το κάθε σκίρτημα αγάπης που ξαναζώ ως το τέλος των γηρατειών.

Να δυναμώσω για να τρέξω μακριά από τοξικούς, γεμάτους καλοσύνη ανθρώπους.

Να κοιτάζω τη βροχή που έξω απ' το σεντόνι μου κάθε φορά γελά.

Όλα τ' άλλα όλα είναι σπατάλη χρόνου για μένα κι άδικα μου λένε να περιμένω.

Η ζωή ερήμην μου χωρίς φωτιά δεν προχωρά.

Μαρία Φουσταλιεράκη 25-1-2017

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μας τη γνώμη σας...